เมนู

[267] ภิกษุขอจีวรต่อพ่อเจ้าเรือนก็ดี ต่อแม่เจ้าเรือนก็ดี ผู้มีใช่
ญาติยิ่งกว่ากำหนดนั้น ต้องอาบัติ 2 คือ ขอ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ขอได้
แล้วเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[268] ภิกษุอันเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาพ่อเจ้าเรือนผู้
มิใช่ญาติแล้ว ถึงการกำหนดในจีวร ต้องอาบัติ 2 คือ ถึงการกำหนด เป็น
ทุกกฏในประโยค 1 ถึงการกำหนดแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[269] ภิกษุอันเขาไม่ได้ปวารณาไว้ก่อน เข้าไปหาพ่อเจ้าเรือนหลาย
คนผู้มิใช่ญาติ แล้วถึงการกำหนดในจีวร ต้องอาบัติ 2 คือ ถึงการกำหนด
เป็นทุกกฏในประโยค 1 ถึงการกำหนดแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[270] ภิกษุยังจีวรให้สำเร็จด้วยทวงเกิน 3 ครั้ง ด้วยยืนเกิน 6
ครั้ง ต้องอาบัติ 2 คือ ให้สำเร็จ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้สำเร็จแล้ว เป็น
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
กฐินวรรคที่ 1 จบ

โกสิยวรรค ที่ 2


[271] ภิกษุทำสันถัตเจือด้วยไหม ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำเป็น
ทุกกฏในประโยค 1 ให้ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[272] ภิกษุทำสันถัตด้วยขนเจียมดำล้วน ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำ
เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[273] ภิกษุไม่ถือเอาขนเจียมขาว 1 ส่วน ขนเจียมแดง 1 ส่วน
แล้วให้ทำสันถัตใหม่ ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้
ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.

[374] ภิกษุให้ทำสันถัตทุกปี ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำเป็นทุกกฏ
ในประโยค 1 ให้ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[275] ภิกษุไม่ถือเอาคืบสุคตโดยรอบแห่งสันถัตเก่า แล้วให้ทำ
สันถัตสำหรับนั่งใหม่ ต้องอาบัติ 2 คือ ให้ทำ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้
ทำเสร็จแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[276] ภิกษุรับขนเจียมแล้วเดินทางเกิน 3 โยชน์ ต้องอาบัติ 2
คือ เกิน 3 โยชน์ไปก้าวที่ 1 ต้องอาบัติทุกกฏ 1 เกินไปก้าวที่ 2 เป็น
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[277] ภิกษุใช้ภิกษุณีผู้มิใช่ญาติให้ซักขนเจียม ต้องอาบัติ 2 คือ
ให้ซัก เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้ซักแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[278] ภิกษุรับรูปิยะ ต้องอาบัติ 2 คือ รับ เป็นทุกกฏในประโยค
1 รับแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[279] ภิกษุถึงความแลกเปลี่ยนด้วยรูปิยะมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ
2 คือ ถึง เป็นทุกกฏในประโยค 1 ถึงแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
[280] ภิกษุถึงการซื้อและขายมีประการต่าง ๆ ต้องอาบัติ 2 คือ ถึง
เป็นทุกกฏในประโยค 1 ถึงแล้ว เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1.
โกสิยวรรค ที่ 2 จบ

ปัตตวรรค ที่ 3


[281] ภิกษุเก็บอติเรกบาตรล่วง 10 วัน ต้องอาบัติ 1 คือ
นิสสัคคิยปาจิตตีย์.